تازه نگه داشتن گل ها: جستجوی جایگزین هایی برای مهارکننده های اتیلن
بوی گل : تازه ماندن گلها یک از دغدغه های افرادی است که گل می خرند یا هدیه می دهند. یکی از دلایل اصلی زوال گل های شاخه بریده یک مولکول گازی به نام اتیلن است که باعث پژمردگی گل ها می شود و ریزش جوانه ها، گلبرگ ها و برگ ها را تسریع می کند. در صنعت گلکاری، اثرات اتیلن میتواند کیفیت و طول عمر گلهای شاخه بریده را در هنگام نگهداری و حمل و نقل کاهش دهد. محققان دانشگاه تگزاس در آرلینگتون در تلاش برای یافتن راهی برای مهار اثرات نامطلوب اتیلن بودهاند و اکتشافات اخیر ممکن است جایگزینهای امیدوارکنندهای را برای روشهای در حال استفاده ارائه دهد.
معمولاً دو روش برای جلوگیری از اثرات اتیلن استفاده می شود: متیل سیکلوپروپن 1-MCP و تیوسولفات نقره STS که اگرچه بسیار موثر هستند، اما هر دو دارای معایبی هستند. 1-MCP یک گاز واکنشی است که به سختی قابل جابجایی است و برای کاربرد به مناطق بسته نیاز دارد. STS حاوی فلزات سنگین است که نگرانی های زیست محیطی و دفع را به ویژه هنگامی که در مقادیر زیاد مورد استفاده قرار می گیرد، ایجاد می کند. همچنین به نور حساس است و باید درست قبل از استفاده آماده شود که ممکن است مشکلاتی ایجاد نماید.
1-MCP متعلق به خانواده ای از ترکیبات به نام سیکلوپروپن ها است که مهارکننده های قوی اتیلن هستند. (سیکلوپروپن اصلی یک مولکول کوچک مثلثی شکل است که از سه اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است.) سیکلوپروپن هایی مانند 1-MCP دارای ویژگی ساختاری مشابهی با اتیلن هستند که به آنها اجازه می دهد بدون ایجاد تحریک به جایگاه های گیرنده اتیلن در سلول های گیاهی متصل شوند و بنابراین از اعمال اثرات اتیلن بر روی بافت های گیاهی جلوگیری می کند.
تیوسولفات نقره حاوی یون های نقرهAg+ است که می تواند گیرنده های اتیلن را در گیاهان تغییر دهد. این گیرنده ها پروتئین هایی هستند که در سطح سلول های گیاهی قرار دارند و وظیفه حس کردن و پاسخ به اتیلن را بر عهده دارند. با تداخل با این گیرندهها، یونهای نقره مانع از تعامل اتیلن با آنها میشوند. در نتیجه، سلول های گیاهی سیگنال اتیلن را دریافت نمی کنند و اثرات اتیلن مربوطه آغاز نمی شود. STS همچنین می تواند با مهار فعالیت آنزیمی که پیش ساز اتیلن است، تولید کلی اتیلن را در گیاهان کاهش دهد.
دانشگاه تگزاس در آرلینگتون در حال کار بر روی تولید مواد شیمیایی کاربرپسندی هستند که می تواند در صنعت گل های بریده برای مقابله با اثرات منفی اتیلن استفاده شود. آنها همچنین در حال ایجاد مدلهای آزمایشگاهی ساده از محلهای اتصال اتیلن در گیاهان هستند تا جایگزینهای بالقوه 1-MCP را راحتتر آزمایش کنند، و درک بهتری از نحوه عملکرد 1-MCP در محلهای اتصال اتیلن داشته باشند.
تیم تحقیقاتی چندین جایگزین غیرفرار 1-MCP را سنتز کرده است که برای فعالیت ضد اتیلن مورد آزمایش قرار گرفتند. برخی از این جایگزینها در مقایسه با 1-MCP حلالیت آب خوبی داشتند و برای استفاده راحتتر بودند. دو مورد از جایگزینهای سیکلوپروپن آزمایششده، فعالیت ضد اتیلن معقولی را نشان دادند، در حالی که یک معرف واکنشگر کربن محور فعالیت ضد اتیلن بسیار قوی را نشان داد. این یافته ها نشان دهنده یک رویکرد جدید برای طراحی آنتاگونیست های اتیلن است.
این تیم همچنین موفق به ایجاد چهار مولکول قابل جداسازی شدند که دارای پیوندهای مس-اتیلن هستند، که به اعتقاد آنها می تواند به عنوان مدل های آزمایشگاهی برای محل اتصال مس-اتیلن در گیاهان استفاده شود. یون های مس برای عملکرد گیرنده های اتیلن ضروری هستند. علاوه بر این، این تیم برای نخستین بار مولکولهایی را جدا کردند که پیوندهای مس-سیکلوپروپن را نشان میدهند و بینشهایی را در مورد تعامل احتمالی بین مکانهای اتصال اتیلن در گیاهان و 1-MCP ارائه کردند.
این اکتشافات پتانسیل سود زیادی برای صنعت گلکاری دارند.